Dé hype van het moment: het fenomeen dat reisverslaving heet. Dagelijks worden we blootgesteld aan social media activiteiten uit Verweggistan en moeten we foto's met adembenemende uitzichten en verrukkelijk voedsel weerstaan. We dromen weg bij het idee van een vliegticket naar een onbewoond eiland omdat de temperatuur in Nederland een stuk lager ligt. We willen van alles, zolang het vrijblijvend en eenvoudig is. Logisch dat onze generatie reislustiger is dan ooit! Maar waar komt dat reislustige gedrag vandaan? Waarom hunkeren we naar het onbekende en vinden we het nodig om ver verwijderd te zijn van onze vertrouwelijke omgeving? Wat zorgt er precies voor dat we verslaafd raken aan die grenzeloze avonturen? Hier lees je het oprechte, herkenbare en ietwat komische antwoord. Weet wel dat reizen zeker niet altijd even fantastisch en easy going is als wij nomaden doen voorkomen op onze kleurrijke, shiny foto’s... 🙊
HIGH ON LIFE
Eens in de zoveel tijd afwijken van dagelijkse routine is belangrijk. Wat is nu een betere manier om te ontsnappen aan de realiteit, dan je door een vliegtuig te laten meesleuren naar een ander werelddeel? Een nieuwe omgeving en een andere cultuur bieden waardevolle inzichten. Nieuwe geuren, smaken en sociale interactie zorgen voor een verrijkend perspectief. Dankzij deze ervaringen verandert jouw blik op de 'werkelijkheid'. Ook zul je versteld staan van jezelf, reizen biedt ervaringen welke jij in je stoutste dromen niet had kunnen bedenken. Op de grond slapen in de jungle terwijl dit voor uiteenlopende insecten hun thuis is?! Why not. Slapen op het dak van een truck in de Afrikaanse buitenlucht terwijl het keihard begint te regenen? Ach, we zijn niet van suiker!
Op reis overwin je diverse angsten, vlieg je je comfortzone voorbij nog voordat je een moment hebt gevonden erover na te denken, ligt de focus bij het huidige moment, ervaar je ultieme vrijheid gepaard met een gevoel van constante euforie en zijn stresshormonen ver te zoeken. Kortom, gevoelens die in dagelijkse routine minder vaak voorkomen vanwege de vicieuze cirkel waarin wordt geleefd. Begrijpelijk dat reizen een zéér verslavende werking heeft, het creëert tenslotte een gevoel van exstase.
DOEI TECHNOLOGIE, HOI CREATIVITEIT
Elektriciteit is een luxe en een goedwerkende Wifi verbinding is schaars. Continue bezigheid met je smartphone en verbinding met social media wordt bemoeilijkt en dat is maar goed ook, juist die onverwachte schaarste zorgt voor wonderlijke ervaringen! We zijn zo gewend aan technologie, dat onze automatische piloot direct cold turkey verschijnselen vertoont weldra Google Maps niet functioneert. Tegelijkertijd wordt het creatieve gedeelte van het brein getriggerd, opeens ontdek je dat met handen en voeten communiceren zo lastig nog niet is. Stiekem is het zelfs best leuk. Kortom die weg vind je echt wel, zelfs zonder Wifi.
Gebrek aan technologie zorgt daarnaast voor een focus op details om je heen zoals onopvallende gebouwen en de veelal opmerkelijke tradities van locals. Zo word je geprikkeld door verwondering, verrassingen en ervaar je een oceaan aan rust omdat het welbekende geluidje van WhatsApp eindelijk de mond wordt gesnoerd. Tijd om je hersenspinsels de vrije loop te laten en aandacht te geven aan een boek vol wijsheid of een avondje schrijven. Hoe fijn!
DE VERASSENDE GUNFACTOR
Onderweg ontmoet je veel mensen. Met de één ervaar je direct een klik en bij de ander voel je die vibe minder. Een interessant sociaal experiment waardoor je ontdekt met welke mensen je graag wordt omgeven. Daarnaast een proces dat veel zelfinzicht biedt omdat jouw gedachten over iemand anders immers een reflectie zijn van wie jij zelf bent. Ieder mens heeft een bepaalde mate van verlangen naar sociale interactie. Op reis is deze frequentie vaak hoger en beleef je intense momenten met reismaatjes, waardoor je in korte tijd een krachtige band opbouwt. Je stapt sneller uit je comfortzone om het saamhorigheidsgevoel te continueren of zelfs te vergroten.
Het allérbelangrijkste in het sociale proces is geven. Ook al heb je nog maar twee happen yoghurt en muesli als ontbijt, je deelt het. Zoals in onze westerse, geromantiseerde maatschappij van de man wordt verwacht dat hij zijn warme jas afstaat aan de vrouw wanneer zij het koud heeft. Zo ben je als reiziger van nature iemand die geeft, al is het in ruil voor een glimlach. Tegelijkertijd ervaar je de vrijheid om eigen keuzes te maken en dat voelt fijn! Oké, ik kan een zweverige type zijn die uitweid over karmatische krachten. Oftewel: what goes around, comes back around. Onderweg komt karma regelmatig een bezoekje brengen, verwachtingen worden losgelaten en je leert mensen te nemen voor wie ze zijn. Of ze nu pimpelpaars haar hebben of een piercing op een wel hele rare plek. Jouw gunfactor blijkt verrassend hoog en je voelt je zo vrij als een vogel omdat niemand jou veroordeelt om hoe je eruit ziet. Althans zo voelt dat, maar dat komt eigenlijk doordat jij zelf deze verwachtingen laat varen. Paradoxaal hè?! Desondanks verslavend.
BURN BABY BURN
Reizen gaat niet alleen over rozengeur en maneschijn. Eerlijk is eerlijk, het zuigt een flinke dosis energie. De energie is het zéker waard, nieuwigheid verrijkt immers jouw wijsheid. Tóch is het belangrijk om in je oren te knopen, reizen kan ook héél kak zijn. Ja, je gaat je billen keihard branden. Mijn eerste reis alleen heb ik flink wat emmertjes gevuld met verbazing - verantwoordelijkheid en verdriet. Net zoals de zon mijn tere huidje onverwacht aantastte op onaangename wijze, zo ben ik ook een aantal keer flink onderuit gegaan. Gelukkig, hebben die flinke valpartijen gezorgd voor een gezonde dosis (reis)wijsheid. "Als dat het ergste is" zul je nu ongetwijfeld denken. Nee, ik ben nog niet klaar.
Het meest opmerkelijke gevoel ervaar je pas bij thuiskomst en dit zwemt twee weken voor vertrek al rondjes in je buik. Thuis is en zal nooit meer hetzelfde zijn. Iets met "a mind that is stretched by a new experience", juist ja. Jouw verbrede perspectief zorgt voor flink wat obstakels in de maatschappij waar je vandaan komt. Waarom holt iedereen als een gillend hert over het centraal station in Utrecht? Iets dat ik mijzelf veelvoudig heb afgevraagd. Daarnaast is gemis gratis inbegrepen bij dat heerlijke avontuur. Niet het gemis naar een geliefde die een weekendje weg is, nee, het is een intens gevoel van gemis dat met niks vergeleken kan worden. Oh jawel, het lijkt alsof jouw fysieke hoedanigheid nog ergens in de laadbak van het vliegtuig ligt. Of op dat eiland met een kokosnoot in je handen. Hoe dan ook, de gemoedstoestand blijft reizen liefhebben en zo wordt dat gevoel van gemis overstemt. Ik beloof je, het wordt minder.
VLIEG OP MET DIE STUDIE, GA OP REIS
Conclusie: men raakt verslaafd aan de bewuste manier van leven - een verhoogde mate van sociale, fysieke interactie - het ultieme gevoel van vrijheid en de nieuwigheid waarmee reizigers worden verrast. Ik beloof om niet te stellen dat jij jezelf gaat vinden in een land duizenden kilometers hiervandaan. Je kan namelijk de wereld over reizen op zoek naar schoonheid, maar je zult het toch echt bij je moeten dragen; wil je het daadwerkelijk treffen.
Het is niet gek om te constateren dat een lange reis lessen omvat die zó uniek en belangrijk zijn dat ons onderwijssysteem daar ver aan voorbij schiet. Waar educatie zijn steken laat vallen, pakt reizen dit stokje voor hem op. Denk hierbij aan zelfliefde en empathie. Dé reden waarom ieder studie curriculum, in mijn beleving, op zijn minst de mogelijkheid moet geven voor een studieperiode in het buitenland. Borden vol kennis krijgen we naar ons hoofd geslingerd, weliswaar theorie die vrijwel overal op onze beste vriend, Google, vindbaar is.
Zolang ons onderwijssysteem tekortschiet kun je beter vier jaar diverse omgevingen en culturen ontdekken door in het buitenland te gaan werken, leven of studeren; in plaats van duizenden euro's te spenderen aan een belachelijke DUO-lening, om vervolgens als kant-en-klaar HBO gebakje uit de machine te komen. De zon gaat iedere dag op en weer onder, het is aan jou wat je kiest om te doen met het licht!